Exotische dieren, Sinterklaas en de kerk.

Wauw en toen was het alweer bijna kerstvakanties.

Er is weer veel gebeurd in de tussentijd. Ik ben naast me stage hard aan het werk geweest op een kostgrondje. Dit is een soort groente tuin, maar het lijkt niet op een groente tuin in Nederland. Ze branden hier eerste een stuk oerwoud plat kappen vervolgens de bomen weg, en beginnen gewoon met planten tussen de laatste boomstronken. Ik heb geholpen met zaaien. We hebben mais gepland, pompoen, taijer, casava en nog veel meer. Leuk om aan het werk te zijn en mensen met trots over hun zelfgemaakt kostgrondje te horen praten. Binnenkort ga ik terug om te kijken hoe hard de plantjes groeien.

Ook ben ik weer flink verrast de afgelopen weken. Ik heb een kaartje van mijn opa en oma ontvangen en een sinterklaas cadeau van mijn ouders en mijn zusjes. Dat was echt een super verassing. Zo heb ik altijd een herinnering aan hun vakantie hier! Ook hebben we nog sinterklaas gevierd met de groep, dit was heel gezellig maar wel een bijzondere ervaring. Sinterklaas vieren terwijl we in onze korte broek en topje zitten, maar goed al met al was het super gezellig. Gelukkig hadden we pepernoten en chocolade letters uit Nederland gekregen waardoor het feestje helemaal compleet was:)

Ook ben ik weer eens na de kerk geweest. Zo heb ik de Jehova gemeenschap en de Evangelische kerk hier in Bronsweg geweest. Beide kerken preekte in het Saramacaans, maar ik merk dat ik langzamerhand steeds meer van de taal ga verstaan. In de evangelische kerk was het toevallig doopzondag. Dit komt maar 2x in het jaar voor dus ik vond het best bijzonder om hier bij aanwezig te zijn. Alle familieleden van het kind dat gedoopt werd droegen wit en na de dienst waren er bij deze families feestjes om te vieren dat hun kind gedoopt was en daar kon je dan allemaal lekkere dingen eten. Ik ben samen met een collega van school na haar buurvrouw geweest, haar dochter was ook gedoopt. Was leuk om z'n feestje mee te maken. Klein maar fijn.

Ook op school worden weer veel vooruitgangen geboekt. Zo zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor het grote thema wat de docenten gaan organiseren. En daarnaast zijn zij hard aan het werk om te leren werken met een planning en hun lessen gestructureerde voor te bereiden aan de hand van een lesvoorbereidings formulier. Tevens ben ik bezig met het opleiden van een van de docenten als een soort moeder van de groep. Leider vindt ik niet het gepaste woord. Zij zal zich uiteindelijk bezig gaan houden met het welzijn van de docenten en kijken in welke taken zij hun kan ondersteunen. Zo heeft zij afgelopen week al bemiddeld in de eerste ruzie. Fijn om te zien dat ik langzaam overbodig begin te raken, want dat geeft aan dat de docenten genoeg handvaten hebben om zelf aan het werk te kunnen gaan.
Natuurlijk heb ik niet alles kunnen bereiken wat de stichting gewild heeft. Zo hadden ze graag gezien dat ik meer variatie in het lessenpakket aangebracht zou hebben. Maar ik was van mening dat er eerste een structuur in de lessen moet zijn voordat je, je verder kan gaan verdiepen in het aanbod. En dit kost in je eentje toch meer tijd dan verwacht. Maar ik heb nog 2,5 week stage dus wie weet kan ik hier nog een begin mee maken en anders mogen de nieuwe studenten dit stuk oppakken.

Ook zijn we weer op trip geweest. Dit keer naar de Raleighvallen. Een super mooie trip maar een reis gekenmerkt door opmerkelijke gebeurtenissen. De heenweg na de Coppename rivier die ongeveer 6 uur in beslag nam, hebben we 4 uur gehobbeld op een rode bauxietweg, met een buschauffeur die zijn best deed om de gaten te ontwijken, wat helaas niet altijd even goed ging. De andere buschauffeur had hier iets meer moeite mee en kwam vast te zitten waardoor wij die bus los moesten trekken. Die nacht hebben wij overnacht in een simpel hangmatten kamp om vervolgens de tocht van 3 uur varen naar onze echt slaapplaats te ondernemen. Tijdens deze vaartocht hebben we een schildpad gevangen, een rog gezien die op onze gids joeg i.p.v. onze gids op de rog. Heb onze gids ook nog nooit zo hard zien rennen toen die rog achter hem aankwam.(We kenden hem namelijk al van onze andere trips.) We verbleven op Foengoe eiland. Dit is een eiland minder in het natuurreservaat in Centraal Suriname. Dit gebied staat ook op de lijst van Unesco werelderfgoed. Het kamp waar we gingen slapen was echt super mooi. Iedere ochtend werd ik wakker met uitzicht op de rivier en het geluid van wilde apen.
Het hoogtepunt deze reis was misschien toch wel toen we na de wandeling van 3,5 uur bovenop de Voltzeberg aankwamen was het uitzicht adembenemend. De gids liep flink hard, maar ik heb me eigen tempo bepaald zo kon ik ook nog wat van het oerwoud zien. Het laatste stuk van de wandeling was stijl klimmen, dat was heel zwaar maar uiteindelijk heb ik het er allemaal voor over gehad. Zodra je boven op de Voltzberg staat zie je niks anders dan oerwoud en dan wordt nog eens bevestigd hoe mooi Suriname is. Helaas moesten we vrij snel weer terug want we moesten ook nog 3,5 uur terug lopen en voor het donker terug zijn.
Tijdens het avond eten kregen we nog een verassing. De gids had een Vogelspin gevangen en die mochten we vasthouden. Uiteindelijk liep de spin over mijn gezicht heen. Foto volgt nog op facebook. We hebben dit weekend ook nog vogels gespot. Zo heb ik 2 soorten toekans gezien, ara's en gieren. Die gieren zaten overal. Ook hebben we veel gezwommen in de rivier. En weet je wat hier nou zo leuk aan was. 10 meter van waar wij zwommen zaten onze gidsen gewoon op piranha's te vissen. Dus we zwommen gewoon tussen de piranha's. Altijd leuk om te weten.
Tevens heeft de gids ons het verblijfplaats van Echte meisjes in de Jungle laat zien. Je denkt altijd dat ze ver van de bewoonde wereld afzitten maar ze zaten echt maar 2 minuten van ons kamp af. Valt het toch weer mee. Hij verteld ook dat ze eens een keer geëvacueerd hadden moeten worden omdat er een poema voor hun deur had gestaan. Die zitten daar ook. 2 van mijn klasgenoten hebben tijdens een wandeling met de gids nu ook een poema gezien.
Voordat we terug gingen hebben we nog een wandeling naar de moedervallen gemaakt. Want een natuurpracht. Het is echt moeilijk te beschreven hoe mooi dit was. Maar het is echt een aanrader voor een iedere die ooit nog Suriname wil bezoeken deze trip te doen.

Ook de terugweg was weer spannend. De terugweg met de boot, ging onze boot bijna stuk. We hadden 3 uur gezeten en zagen uiteindelijk het eindpunt inzicht komen en toen stopte dat motor er mee. Gelukkig hadden ze hem snel gemaakt want iedereen wilde de boot uit. Tevens was de boot lek dus er moest telkens gehoosd worden, normaal gesproken zou ik me niet veilig voelen, maar nu kan ik me er niet druk meer om maken, want dat doen de gids enz. ook niet, dus dan zal het allemaal wel los lopen. Toen de boot weer gemaakt was konden we doorvaren en de bus in. Toen begonnen we weer aan de 3 uur durende reis over de rode bauxiet weg, nu vloog halverwege de achterdeur open en verloren we bagage. De deur knalde gewoon open door het gehobbeld van de bus. Gelukkig zijn we gestopt en hebben we de bagage gecontroleerd, anders was een van mijn klasgenoten nu ze hangmat kwijt geweest. Maar al met al was het een hele gezellige trip met veel onverwachte verassingen en bezoekjes van bijzonder dieren. Tijdens de wandeling door de jungle zijn we ook nog slingerapen tegen gekomen, deze waren helaas niet zo blij met onze aanwezigheid en probeerde ons weg te lagen door takken op ons te laten vallen. Na een foto sessie zijn we toch maar verder gegaan, zodat zij ook weer rustig met hun leven verder konden. Het blijft een beschermd natuurgebied.

En nu alweer een week later ben ik weer in weekje in de stad om de verjaardag van een klasgenoot te vieren. En nu nog 1 weekje stage en dan is het kerstvakantie. Het gaat nu heel snel allemaal, voor ik het weet ben ik weer thuis. Maar voor nu wil ik daar nog niet aandenken want afscheid nemen is nooit mijn sterkste kant, en ik weet zeker dat ik de mensen hier ga missen. Maar zover is het gelukkig nog niet, ik ga weer verder met chillen in mijn hangmat en ik spreek jullie snel weer.

Doeg!